Gisteren ontvingen we het droevige bericht dat Hans Verhart is overleden. Hij was al enige tijd ziek. Hans werd steeds sneller moe en zijn spierkracht nam zienderogen af. De eerste signalen deden zich voor in 2018, maar pas vorig jaar werd vastgesteld dat Hans een ernstige en levensbedreigende hartziekte had, amyloïdose.Hans kwam bij v.v. Rhoon als keeperstrainer in het kielzog van trainer Ronard Venekamp mee vanuit Rozenburg, vaak met elkaar mee rijdend en onderwijl wedstrijden en trainingen analyserend. Want een verhaal vertellen en voetbalzaken onder woorden brengen kon je aan Hans wel overlaten, je gooide er een kwartje in en kreeg voor een tientje aan woorden en verhalen.
Hans Verhart is 25 jaar een heel betrokken en bevlogen keepertrainer geweest. De geboren en getogen Vlaardinger kent een mooie voetbalcarrière. Als 15-jarige stond hij al in het eerste elftal onder de lat bij RK WIK (Willen is kunnen is in 2008 met HSC Vlaardingen en HVO gefuseerd tot CWO).
Hans Venneker merkte zijn talent op en Hans Verhart vertrok naar Sparta. Op het Kasteel werd hij na enkele jaren tweede doelman achter Pim Doesburg. Hans Verhart is vier jaar contractspeler geweest en speelde in het C-elftal, wat nu Jong Sparta is. Hij was één van de drie keepers in de A-selectie van Sparta. Een andere doelman heette Pim Doesburg, de nummer één, fit en nooit geblesseerd.
Ondanks dat hij een nieuw contract kreeg aangeboden, koos hij toch voor het amateurvoetbal. FC Utrecht toonde na twee seizoenen Fortuna Vlaardingen interesse. Daar stond Hans van Breukelen tussen de palen. Hans werkte in die tijd al en was het nog niet zo dat spelers financieel onafhankelijk konden zijn. Hij koos voor een maatschappelijke carrière.
In 1994 begon Hans Verhart zijn carrière als keeperstrainer op Sportpark West bij Rozenburg. Waarna nog menig andere vereniging volgde waar Hans zijn kennis en talent deelde met vooral jonge keepers die hij de fijne kneepjes van het vak bijbracht.
Voetbalkenners vonden het een feest om hem aan het werk te zien en zijn verhalen, gelardeerd met de ene anekdote na de andere aan te horen. In 2017 was hij op Sportpark West met drie keepers bezig. Stefan van Asperen, destijds doelman bij Rozenburg, Michel Zuur, de toenmalige keeper van Victoria’04 en Niels Ketting van Rhoon.
De laatste trof hij ook in 2018 bij v.v. Rhoon waar hij keeperstrainer werd naast de al eerder genoemde hoofdtrainer Ronard Venekamp. Een aantal jaren was hij enkele keren in de week actief als keeperstrainer, maar was tijdens wedstrijden ook niet te beroerd om de spons en waterzak ter hand te nemen en het veld in te lopen om een geblesseerde speler te verzorgen. Maar met Corona erbij openbaarden zich ook nog eens steeds vaker de hartproblemen die hem ertoe dwongen het keeperstrainen bij Rhoon op te geven omdat zijn conditie en het heen en weer reizen dat niet langer toe lieten. En ook temeer omdat zijn “chauffeur” Ronard inmiddels terugkeerde naar hun oude liefde v.v. Rozenburg.
Bij Rozenburg ging Hans in 2023 voor derde keer in zijn lange, lange loopbaan als trainer tijdens de zomerperiode een paar avonden in de week aan het werk om keepers wedstrijdfit te houden. Die keepers willen doortrainen zodat ze er aan het begin van de voorbereiding staan. Onderhoudend trainen noemde Hans dat.
Markante uitspraken van Hans Verhart zijn:
- Een doelman is meer dan een sluitpost
- Een keeper moet zo’n twaalf vijftien punten pakken
- Voor de echte top is alleen goed op de lijn zijn niet meer voldoende
- Het zijn vaak de fijne kneepjes die het verschil betekenen tussen winst en verlies
Verhart heeft het over strong hands (je pols stijf en je hand strak houden als je voor een bal gaat), over een pantelicje (een bal pakken met één hand), dat keepers naar een bal toe moeten gaan en hij verhaalt van kippen vangen. De beweging die je als doelman moet maken als er een doorgebroken speler op hem af komt, dan gaat de keeper niet naar de grond, maar hij bukt en houdt de handen alsof hij een kip wil vangen. Zo kan de keeper de speler naar opzij dwingen en geeft hij de verdedigers de kans weer terug te komen.
Keepen. Het was zijn lust en zijn leven.
Hans Verhart (05/08/1955 – 24/11/2024)
Jan Schoonen wijdde zijn column aan het overlijden van Hans :
https://www.voetbalrotterdam.nl/2024/11/column-jan-schoonen-663-hans-verhart/Bronnen:
https://www.vvrozenburg.nl en www.vvrhoon-historie.nl
https://voetbaljournaal.com/bij-hans-verhart-blijft-tjoek-achter-slot-en-grendel/
